praca z wewnętrznym dzieckiem, wewnętrzne dziecko, depresja u dzieci

CZY DEPRESJA U DZIECI JEST JUŻ CHOROBĄ CYWILIZACYJNĄ?

Depresja to stan emocjonalny charakteryzujący się głębokim uczuciem smutku, utratą zainteresowań, brakiem energii i motywacji do działania. Jest to poważne zaburzenie emocjonalne, które wpływa na różne sfery życia, w tym na samopoczucie, funkcjonowanie społeczne, światopogląd i zdolność do pracy. Osoby cierpiące na depresję często odczuwają silne uczucie beznadziei, bezsensowności podejmowania codziennych aktywności i przeświadczenie o byciu niepotrzebnym, które towarzyszą im na co dzień. Ważne jest zrozumienie, że depresja to choroba, która wymaga diagnostyki i leczenia przez specjalistów, takich jak psychiatrzy, psychologowie i psychoterapeuci.

Skąd biorą się emocje?

Emocje są wynikiem skomplikowanego procesu w naszym mózgu i ciele. Emocje mają różne źródła oraz powstają z różnych przyczyn, ale najczęściej są one wynikiem interakcji między naszymi myślami, uczuciami i doświadczeniami, a także wynikiem interpretacji codziennych sytuacji i reakcji na nie. Nasz mózg odczytuje bodźce zewnętrzne i wewnętrzne, takie jak obrazy, dźwięki, zapachy, smaki i sygnały z naszego ciała, które następnie są przetwarzane przez różne obszary mózgu: układ limbiczny, korę przedczołową i autonomiczny układ nerwowy. W wyniku tego przetwarzania powstają różne reakcje emocjonalne. Dodatkowo nasze doświadczenia, wartości i przeżycia mają wpływ na to, jak odbieramy i interpretujemy bodźce oraz jak na nie emocjonalnie reagujemy. Jeśli mieliśmy pozytywne doświadczenia związane z danym bodźcem, może on wywoływać w nas przyjemne emocje. Natomiast, jeśli dany bodziec był w przeszłości powiązany z negatywnymi doświadczeniami, to wówczas może on wywoływać w nas emocje nieprzyjemne.

Odczuwamy emocje w sytuacjach, które nas dotykają, na przykład stres przy nadmiernym obciążeniu pracą lub smutek po stracie bliskiej osoby. Emocje mogą również powstawać z naszych wyobrażeń i myśli — na przykład możemy czuć strach przed zbliżającym się egzaminem, ponieważ obawiamy się, że nie damy sobie rady. Niewłaściwe reakcje emocjonalne wpływają na nasze zdrowie oraz negatywnie oddziałują na relacje z innymi ludźmi.

Warto również wspomnieć, że emocje są często reakcją na nasze oczekiwania, wyobrażenia i potrzeby. Na przykład, gdy nasze potrzeby są zaspokajane, możemy odczuwać emocje, takie jak radość czy spokój. Natomiast, gdy nasze potrzeby nie są zaspokajane lub czujemy się zagrożeni, możemy wówczas odczuwać strach czy złość.

Pojawiające się w nas emocje to skomplikowany i dynamiczny proces, który jest regulowany przez nasz układ nerwowy i hormonalny. Emocje są podstawowym elementem naszego życia i mają znaczący wpływ na nasze myśli, zachowania oraz zdrowie psychiczne. Warto nauczyć się radzić sobie z emocjami, dzięki czemu możemy poprawić swoje samopoczucie i jakość życia.

Czy istnieją sposoby na radzenie sobie z trudnymi emocjami?

Radzenie sobie z trudnymi emocjami może być wyzwaniem, jednak istnieją różne sposoby, które mogą pomóc nam sobie z nimi poradzić.

Po pierwsze: bardzo ważne jest przyjmowanie i akceptowanie własnych emocji. Należy uznać i zaakceptować pojawiające się w nas emocje, przede wszystkim wówczas, gdy są trudne. Nie warto próbować ich tłumić lub ignorować ich istnienia, ponieważ mogą się one znacznie nasilić lub spowodować wystąpienie innych problemów zdrowotnych, takich jak choroby psychosomatyczne.

Po drugie: istotne jest uświadomienie sobie przyczyny pojawienia się określonych nieprzyjemnych i trudnych emocji. Spróbuj zidentyfikować, co jest przyczyną Twoich trudnych emocji. Czy jest to jakaś sytuacja, utrata, konflikt czy też może negatywne myśli? Zrozumienie przyczyny może pomóc Ci lepiej zrozumieć swoje emocje i zacząć nad nimi pracować.

Po trzecie: chcąc poradzić sobie z trudnymi emocjami kluczowe jest znalezienie wsparcia. Nie bój się prosić o wsparcie zaufanych przyjaciół, rodziny lub specjalistów, jeśli czujesz, że trudno jest Ci poradzić sobie samodzielnie. Czasem rozmowa z innymi i podzielenie się swoimi emocjami może pomóc otrzymać perspektywę z zewnątrz oraz wsparcie emocjonalne.

Po czwarte: zastosowanie ćwiczeń relaksacyjnych. Wypróbuj stosować różne techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie, joga lub spacery na świeżym powietrzu. Te działania mogą pomóc Ci zrelaksować umysł i ciało, a także zmniejszyć napięcie i stres.

Po piąte: zaopiekowanie się sobą. Pamiętaj o dbaniu o siebie, tak samo na co dzień, jak i w trudnych momentach. Zaopiekowanie sobą oznacza, by odpowiednio się odżywiać, regularnie ćwiczyć, dbać o odpowiednią ilość snu i angażować się w czynności, które dają Ci przyjemność i relaksują. Możesz spróbować interesujących zajęć, takich jak malowanie, granie na instrumencie, czytanie, pisanie lub uprawianie sportu. Ważne jest, aby znaleźć równowagę między obowiązkami a odpoczynkiem.

Szóstym sposobem jest pisemne wyrażanie emocji. Warto próbować nazywać i spisywać swoje emocje na papierze. Pisanie tego, co przeżywamy, pomaga w uporządkowaniu myśli, zrozumieniu swoich uczuć i wentylowaniu z siebie trudnych emocji.

W sytuacjach, gdy czujemy, że nie poradzimy sobie z trudnymi emocjami, warto skorzystać z pomocy specjalisty. Jeśli odczuwasz, że przeżywane przez Ciebie emocje wpływają na Twoje codzienne funkcjonowanie i masz trudności w poradzeniu sobie z nimi, rozważ umówienie się na konsultację z terapeutą lub psychologiem. Mogą oni pomóc Ci pracować nad Twoimi emocjami i znaleźć skuteczne strategie radzenia sobie.

Objawy depresji u dzieci

Oto kilka objawów depresji u dzieci, na które warto szczególnie zwrócić uwagę:

Zmiany w zachowaniu i nastroju — dziecko może stać się bardziej smutne, drażliwe, nadpobudliwe, płaczliwe, przygnębione, wycofane lub zniechęcone;
Brak zainteresowania — dziecko może stracić zainteresowanie swoimi ulubionymi czynnościami, zabawami lub zabawkami, a także swoimi przyjaciółmi i rodzeństwem;
Trudności w koncentracji — dziecko może mieć trudności w skupianiu uwagi na zadaniach szkolnych lub codziennych zabawach oraz mieć trudności w zapamiętywaniu nowych informacji;
Pogorszenie wyników szkolnych - mogą wystąpić trudności w szkole, takie jak spadek wyników, trudności w wykonywaniu zadań szkolnych, utrata zainteresowania nauką;
Zmiany w apetycie — mogą pojawić się zmiany w apetycie, takie jak utrata apetytu, nadmierne jedzenie, dziecko może zacząć zwiększać ilość spożywanych słodyczy i innych niezdrowych przekąsek;
Trudności ze snem — może dochodzić do zmian we wzorcu snu, takich jak trudności w zasypianiu, częste budzenie się, koszmary senne lub nadmierne spanie.
Niska samoocena - dzieci mogą wykazywać niską samoocenę, utratę pewności siebie i nadmierny samokrytycyzm;
Fizyczne dolegliwości - dzieci mogą skarżyć się na bóle głowy, bóle brzucha lub inne dolegliwości fizyczne bez wyraźnej przyczyny medycznej;
Myśli o śmierci lub samobójstwie — dzieci z depresją mogą przejawiać myśli samobójcze, często rozmawiać o śmierci lub podejmować próby samobójcze.

Jeśli masz poważne obawy dotyczące stanu zdrowia psychicznego u swojego dziecka warto skonsultować się z lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego, który jest w stanie pomóc w rozpoznaniu i leczeniu depresji u dzieci i młodzieży.

Czy szkoła może wpływac na rozwój depresji u dzieci?

Tak, szkoła może mieć wpływ rozwój depresji u dzieci. Szkoła może być miejscem, w którym uczeń doświadcza presji, stresu, oczekiwań i trudności w relacjach z rówieśnikami lub nauczycielami. Jeśli dziecko boryka się z powtarzającymi się problemami szkolnymi, takimi jak słabe wyniki, trudności w uczeniu się, przemoc rówieśników lub trudności w adaptacji do środowiska szkolnego, może to prowadzić do frustracji, poczucia bezwartościowości i smutku, co z kolei może przyczynić się do rozwoju depresji. Ważne jest, aby szkoła angażowała się w promowanie zdrowia psychicznego, oferując wsparcie emocjonalne i odpowiednie zasoby, by pomóc uczniom w radzeniu sobie z depresją i innymi problemami zdrowia psychicznego.

Gdzie szukać wsparcia?

Gdy cierpisz na depresję, istnieje wiele miejsc, gdzie możesz szukać wsparcia.

Oto kilka sugestii:

Porozmawiaj z bliskimi: zacznij od porozmawiania z rodziną i przyjaciółmi. Dobrze jest mieć zaufane osoby, które mogą Cię wysłuchać i wesprzeć.
Skonsultuj się z lekarzem: pierwszym krokiem jest skonsultowanie się z lekarzem rodzinnym lub psychiatrą, którzy będą mogli zdiagnozować depresję i zalecić odpowiednie leczenie, takie jak psychoterapia lub leki.
Znajdź psychoterapeutę: psychoterapia jest skutecznym narzędziem w leczeniu depresji. Psychoterapeuta może pomóc Ci zrozumieć przyczyny depresji i nauczyć strategii radzenia sobie z nią. Możliwe opcje psychoterapii to terapia indywidualna, grupowa lub rodzinna.
Grupy wsparcia: dołączenie do grupy wsparcia dla osób z depresją może dać Ci możliwość podzielenia się swoimi doświadczeniami z innymi, którzy również zmagają się z tą chorobą. Możesz znaleźć lokalne grupy wsparcia lub dołączyć do społeczności online. W Internecie są fora dyskusyjne, grupy wsparcia online i portale społecznościowe, gdzie znajdziemy ludzi, którzy przeżywają podobne doświadczenia i którzy dzielą się wskazówkami na temat miejsc i specjalistów, u których można uzyskać pomoc
Skorzystaj z pomocy organizacji: wiele organizacji non-profit zajmuje się zapewnianiem wsparcia osobom z depresją i innymi problemami zdrowotnymi. Mogą one oferować poradnictwo, grupy wsparcia, linie telefoniczne kryzysowe i psychoterapię.
Telefon zaufania: w Polsce istnieją bezpłatne linie telefoniczne, na które możesz zadzwonić w czasie kryzysu lub gdy potrzebujesz rozmowy z kimś. Pracownicy tych linii telefonicznych są wyszkoleni w udzielaniu wsparcia osobom z depresją (116 111 telefon zaufania dla dzieci i młodzieży).

Pamiętaj, że każda osoba może inaczej reagować na różne formy pomocy, więc warto szukać, próbować i znaleźć te, które najlepiej Ci odpowiadają. Nie wahaj się sięgać po pomoc, gdy cierpisz na depresję. Nikt nie powinien walczyć z tą chorobą samotnie. Pamiętaj, że ważne jest, aby szukać wsparcia. Nie jesteś sam i istnieją ludzie, którzy chcą Ci pomóc.

Czy depresja u dzieci to już choroba cywilizacyjna?

Depresja wśród dzieci jest chorobą, jednak nie jest ściśle powiązana z czynnikiem cywilizacyjnym. Depresja u dzieci to poważne schorzenie, które może mieć różne przyczyny, takie jak genetyka, zmiany hormonalne, stres, traumatyczne doświadczenia, problemy rodzinne czy trudności szkolne. Choć można zauważyć wzrost przypadków depresji u dzieci w społeczeństwach rozwiniętych, nie można jednoznacznie stwierdzić, że jest to już choroba cywilizacyjna. Depresja występuje u ludzi z różnych grup wiekowych i w różnych kulturach, zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się, jednak jest szczególnie powszechna w społeczeństwach rozwiniętych. Depresja wśród dzieci może wystąpić niezależnie od warunków społeczno-kulturowych, chociaż pewne czynniki cywilizacyjne, takie jak wysokie tempo życia, stres, presja społeczna, oczekiwania społeczne, zwiększone oczekiwania, przemoc, łatwiejszy dostęp do technologii oraz brak równowagi między pracą a życiem osobistym mogą przyczynić się do ryzyka wystąpienia tej choroby. Ponadto, czynniki takie jak zaburzenia snu wynikające z używania telewizji, komputerów i urządzeń mobilnych, również mogą negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne.

Ważne jest, aby rozpoznać objawy depresji u dzieci i zapewnić im odpowiednią opiekę oraz wsparcie emocjonalne. Istotne jest również, aby społeczeństwo, rodzice i opiekunowie zwiększali świadomość na temat depresji u dzieci i promowali zdrowie psychiczne we wszystkich aspektach życia.

Depresja jest kompleksowym zagadnieniem, a jej przyczyny są wielorakie, więc ważne jest podejście wieloaspektowe do leczenia. Ważnym krokiem jest rozmowa ze specjalistą, który może pomóc w postawieniu właściwej diagnozy i dostarczyć potrzebne wsparcie. Leczenie depresji u dzieci często wymaga holistycznego podejścia, które obejmuje zarówno terapię indywidualną, jak i terapię rodzinną.

Depresja u dzieci a leczenie

Wyleczenie depresji u dzieci zależy od wielu czynników, takich jak stopień nasilenia objawów depresyjnych, indywidualne cechy dziecka, wsparcie rodziny i dostęp do odpowiednich środków leczniczych.

Poniżej przykłady stosowanego wsparci w leczeniu depresji:

Psychoterapia -w przypadku dzieci najczęściej stosuje się terapię systemową (rodzinną) oraz psychoterapię poznawczo-behawioralną (CBT), która pomaga dziecku zidentyfikować negatywne myśli i wzorce zachowania oraz uczy zdrowszych strategii radzenia sobie z trudnościami.
Farmakoterapia - w niektórych przypadkach, głównie, gdy depresja jest umiarkowana lub ciężkiej, lekarze mogą zalecić leki przeciwdepresyjne. Zwykle stosuje się selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które pomagają w poprawie nastroju, podwyższeniu poziomu energii i samopoczucia dziecka.
Wsparcie rodziny - ważne jest, aby rodzina wspierała dziecko w procesie leczenia, zapewniając mu wsparcie emocjonalne i pomagając w realizowaniu zaleceń terapeutycznych.
Edukacja i wsparcie społeczne - dostęp do odpowiednich zasobów edukacyjnych, informacyjnych i społecznych może pomóc dziecku w radzeniu sobie z depresją. Warto skorzystać z pomocy psychologów szkolnych, organizacji non-profit czy grup wsparcia dla dzieci i ich rodzin.

Rokowania na wyleczenie depresji u dzieci są zazwyczaj dobre, zwłaszcza, jeśli rozpocznie się odpowiednie leczenie we wczesnym stadium choroby. Ważne jest jednak długotrwałe wsparcie i monitorowanie stanu psychicznego dziecka, ponieważ depresja może nawracać. Należy pamiętać, że każde dziecko jest inne, dlatego w przypadku konkretnego przypadku warto skonsultować się z lekarzem lub specjalistą, aby uzyskać odpowiednie informacje i plan leczenia.

Pamiętaj, że depresja to poważne zaburzenie, które wymaga odpowiedniego podejścia i wsparcia. Niezależnie od tego, jak ciężkie mogą być Twoje problemy, zawsze jest nadzieja na lepsze jutro. Nie wahaj się szukać pomocy.

Centrum Terapii poMOC

depresja u dzieci chorobą cywilizacyjną?

CZY DEPRESJA U DZIECI JEST JUŻ CHOROBĄ CYWILIZACYJNĄ?

poMOC

jestem również na Facebooku

@

https://psych.org.pl/